VOUS PERMETEZ

Samen met de vrijeradicaal Ab loop ik een middelgrote kledingwinkel binnen. De eigenaar belde mij of ik met mijn onderzoeksbureau wat wilde uitzoeken voor hem.
Wij worden begroet door een soort receptioniste in een begrafenislilla jurk met laarzen eronder die eruit zien als een omgekeerde kachelpijp die op drie plaatsen verkeerd gelast zijn.
Daarop te moeten lopen zou je als een taakstraf kunnen beschouwen.‘Eh..heren?’
Neusje omhoog, wenkbrauwtjes omhoog, eigenlijk alles omhoog. Zij praat als een haperende machine die door metaal snijdt.
‘Wij hebben een afspraak met uw baas, de heer van der Ketelgebroken.’
Neusje gaat omlaag. Alles gaat omlaag en zij gaat ons voor richting kantoor.
Onderweg lopen wij langs rekken vol kleren. Even later een kleine tv op een tafeltje waar zes kinderen voor zitten. Ze kijken naar een film van Pipi Langkous.
‘Kijk,’ zeg ik tegen Ab. ‘Pippi Langkous. Zwart-wit nog. Zou die nog leven, denk je?’
‘Geen idee,’ zegt Ab peinzend. ‘Maar als ze nog leeft, mag je haar nu wel Pipi Steunkous noemen.’
Mevrouw kachellaars kucht even. Ze vindt Ab’s grap vast erg geestig.

In het kantoor, waar de prehistorische bard/ zanger Adamo , luidruchtig uit een paar speakers schalt, worden wij voorgesteld aan meneer van der Ketelgebroken. Een wandelende reclame voor zijn eigen zaak. Zwart pak, dat als vodden om hem heen hangt, wit t-shirt eronder, geen sokken en zwarte instappers met een retro strikje op de bovenkant.
Het geheel wordt afgerond door veel grote tanden met hoofd er omheen dat vol zit met klodders gel, waardoor het lijkt of hij een nacht in een container mayonaise heeft doorgebracht.
‘Heren, gaat u zitten. Koffie? Thee? limonade? Iets anders? ‘
‘Doe eerst even die herrie wat zachter,’ zegt Ab.
‘Herrie??? Dit is mijn favoriete zanger, ja Dit is Adamo, nondeju!’
De man doet zijn best manlijk over te komen, wat hem overigens maar ten dele lukt. Ik krijg eerder het idee dat hij pas onlangs als hetero uit de kast is gekomen maar dat terzijde.
‘Ab schudt zijn hoofd: ’Eerst Pipi Steunkous. Nu Adamo. Ben je een beetje in de tijd blijven steken, ouwe?’
Ouwe?? Zeg, ik ben pas veertig hoor.’

‘Mooi,’ zegt Ab. ‘Is dat een cd die je op hebt staan? Schop hem dan even naar het volgende nummer. Ik vond dat ene nummer van Adamo vroeger altijd zo geestig. Kom help me eens, hoe heette dat ook alweer? Vous penetrez monsieur?’
Van der Ketelgebroken hapt naar adem, stuitert van zijn ene voet op de andere en trekt zijn beide wenkbrauwen op . Kortom, het teken dat het ernst is wordt in stelling gebracht.
En dat het ernst is blijkt uit het feit dat wij twee minuten later weer buiten staan.

Waarmee ik maar wil zeggen. Ga nooit met iemand die Ab heet op zakenbezoek. Tenzij je je dat prima kunt penetreren..